maki

szarpią się między sobą

by zobaczyć choć skrawek

by usłyszeć choć jeden dźwięk

rządne wiedzy

spragnione widoku

głuche słowiczego śpiewu

czarnymi oczyma

w krwawych szatach

podglądają nas

trzymających się za ręce

patrzących sobie w oczy

oddychających tym samym powietrzem

dryfujące  po trawiastym morzu

maki